دانشنامه زیبایی

پروتئین‌ شوک حرارتی (HSPs) گروهی از پروتئین‌های بدن هستند که در اثر قرار گرفتن در معرض یک شوک یا شرایط خاص مانند دمای بالا، سرما، اشعه ماورا بنفش یا در هنگام بهبود بافت زخم تولید می‌شوند. پروتئین شوک حرارتی اساسا مانند یک محافظ سلولی عمل می‌کند و به پروتئین‌های دیگر کمک کنند تا ساختار و عملکرد مناسب خود را حفظ کنند. پروتئین شوک حرارتی انواع متفاوتی دارد که هرکدام نقش خاص خود را دارند. برخی از آنها های جدید کمک می کنند تا شکل صحیح خود را پیدا کنند، در حالی که برخی دیگر به بازسازی پروتئین‌هایی که در اثر شوک به وجود آمده آسیب دیده‌اند کمک می‌کنند. پرتوئین شوک حرارتی همچنین می‌تواند به انتقال پروتوئین‌ها در داخل سلول و هدف قرار دادن پروتئین آسیب دیده برای تخری کمک کنند. در خدمات زیبایی از پرتئین شوک‌ حرارتی استفاده ویژه‌ای می‌شود. دواقع در خدمات زیبایی با استفاده از یک شوک حرارتی کنترل شده مانند لیزر‌های جوانساز یا هایفوتراپی می‌تواند باعث تولید پروتئین شوک حرارتی شود که با تحریک پروتئین شوک حرارتی پوست شروع به ساخت پروتئین کلاژن می‌کند. کلاژن باعث حفظ ساحتار پوست می‌شود و درنتیجه تولید این...

الاستین (Elastin) یکی از فراوان‌ترین پروتئین‌ها در بدن انسان است. این پروتئین خاصیت کششی دارد که مانند یک نوار لاستیکی می‌تواند کشیده شود و به عقب منقبض شود. الاستین در بسیاری از بافت‌های بدن شما که به کشش نیاز دارند مانند ریه‌ها، مثانه، رگ‌های خونی و برخی رباط‌ها وجود دارد. همچنین مقادیر کمتری از الاستین در پوست و غضروف گوش وجود دارد. بسیاری به اشتباه دو پروتئین مهم الاستین و کلاژن را یکی می‌دانند. اما این دو پرتئین با وجود برخی شباهت‌ها با یکدیگر متفاوت هستند. نقش اصلی کلاژن ایجاد استحکام، ساختار و قدرت در بدن انسان است، اما نقش کلاژن ایجاد کشش در بدن است. اگرچه کلاژن نیز نقش کششی دارد اما کشش پروتئین الاستین ۱۰۰۰ برابر پروتئین کلاژن است. وجود الاستین در پوست باعث حفظ خاصیت ارتجاعی، استحکام و آبرسانی پوست می‌شود.

کلاژن (Collagen) فراوان‌ترین پروتئین در بدن شما است. این پروتئین مانند چسبی است که ساختار پوست، عضلات، استخوان‌ها بافت‌های همبند را محکم نگه می‌دارد و باعث استحکام آنها می‌شود. تولید پروتئن کلاژن با افزایش سن کاهش پیدا می‌کند و می‌تواند باعث بروز مشکلاتی مانند چین و چروک‌های پوست و درد مفاصل بشود. سه نوع کلاژن وجود دارند که عبارتند از: کلاژن نوع یک: از فراوان ترین نوع کلاژن است که در پوست، استخوان‌ها، تاندون‌ها و رباط‌ها یافت می‌شود. کلاژن نوع دوم: این نوع کلاژن در غضروف یافت می شود و به محافظت از مفاصل کمک می کند. کلاژن نوع سوم: این نوع کلاژن در پوست و عضلات یافت می شود و به حمایت از اندام های شما کمک می کند. کلاژن در موادی عذایی مانند آب قلم یا آب گوشت، ماهی، مرغ، تخم مرغ و توت‌ها یافت می‌شود. همچنین با تجویز پزشک می‌توان از مکمل‌های حاوی کلاژن استفاده کرد. این مکمل‌ها در اشکال مختلفی از جمله پودر، کپسول و مایعات عرضه می‌شوند. از طرفی دیگر امروزه از لیزر‌های زیبایی مانند لیزر فوتونا برای کلاژن سازی در پوست استفاده می‌شود. این روش‌ها که یکی از پرطرفدار‌‌ترین آنها هایفوتراپی است می‌توانند...

دوره نقاهت (Convalescence) دوره‌ای است که پس از عمل جراحی، بیماری یا آسیب دیدگی رخ می‌دهد. دروه نقاهت بازه زمانی است که بدن در طی آن بهبود می‌یابد و به حالت عادی خود بازمی‌گردد. طول دوره نقاهت بسته به نوع عمل جراحی، بیماری یا آسیب دیدگی متفاوت است. به عنوان مثال، دوره نقاهت پس از عمل جراحی آپاندیس معمولاً چند روز است، در حالی که دوره نقاهت پس از عمل جراحی تعویض مفصل ران ممکن است چند ماه طول بکشد. در طول دوران نقاهت شحص باید مراقبت‌هایی که پزشک به او تجویز کرده است را به خوبی رعایت کند تا سلامت خود را به خوبی به دست بیاورد. مراقبت‌های دوره نقاهت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:استراحت مصرف دارو‌های تجویز شده فیزیوتراپی پرهیز از فعالیت‌ها خاص مثل ورزش سنگین، مصرف سیگار یا مشروبات الکلیهمچنین در طول دوران نقاهت مهم است که به بدن خود توچه کنید و در صورت احساس درد، خستگی، ناراحتی یا مشاهده هرگونه علائم غیرطبیعی به پزشک خود اطلاع دهید. دوران نقاهت همچنین متوجه خدمات زیبایی نیز می‌شود. پس از انجام خدمات زیبایی نیز بدن برای بازسازی و تاثیر گذاری بیشتر خدمات مورد نظر نیاز به توجه دارد و باید مراقبت‌های...

آنزیم (Enzymes) به عنوان یک کاتالیزور بیولوژیکی عمل می‌کند. آنزیم واکنش‌‌های شیمیایی موجودات زنده را سرعت می‌بخشند . وجود آنزیم‌ها برای زندگی ضروری است؛ زیرا به سلول‌ها اجازه می‌دهند تا بسیاری از واکنش‌های شیمیایی را که برای رشد، تولید مثل و نگهداری ضروری هستند، انجام دهند. هزاران نوع آنزیم وجود دارد که هرکدام عملکرد و ویژگی‌های خاص خود را دارند. آنزیم‌‌ها از مولکول پروتئینی تشکیل شده‌اند که می‌تواند به شکل‌های مختلفی تغییر شکل دهند. این اشکال حفره‌ها یا حفره‌هایی ایجاد می‌کنند که با استفاده از آنها می‌توانند به مولکول‌های خاصی به نام زیرلایه‌ها متصل شوند. آنزیم پس از اتصال به سلول می‌تواند انرژی لازم برای واکنش را کاهش دهد و باعث تسریع واکنش‌ها بشود. آنزیم در فعالیت‌ها مختلف سلول نقش دارد که عبارتند از: هضم: آنزیم‌های موجود در دستگاه گوارش مولکول‌ّای غذا را تجزیه کرده تا راحت‌تر در دستگاه گوارش جذب شوند. متابولیسم: متابولیسم فرایندی است که بدن طی آن غذا را برای انرژی تجزیه می‌کند و سلول و بافت‌های جدید میسازد. آنزیم‌ها تقریبا در تمام فرایند متابولیسم بدن نقش اساسی دارند. عملکرد ماهیچه‌ها: وجود...

نکروز (Necrosis) یک اصطلاح پزشکی برای مرگ سلولی در بافت زنده است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که سلول‌ها برای مدت طولانی از دریافت اکسیژن و مواد مغذی محروم شوند که باعث مرگ زودرس آنها می‌شود. ایجاد نکروز می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد:کاهش جریان خون: شایع‌ترین علت نکروز کاهش جریان خون است. صدمات ناشی از لخته شدن خون و بیماری‌هایی که به رگ‌های خون آسیب میزنند، باعث محدود کردن جریان خون و مرگ سلولی می‌شود. عفونت: عفونت با آسیب رساندن به بافت‌های بدن و مختل کردن جریان خون باعث مرگ سلولی می‌شود. سموم:   آسیب‌هایی که برخی از سم‌های خطرناک به بدن وارد می‌کنند می‌تواند منجر به آسیب دیدن سلول‌ها و نکروز شود. آسیب فزیزکی:  آسیب‌های فیزیکی شدید مانند سوختگی یا جراحات سنگین می‌توانند منجر به آسیب سلولی و نکروز شود.انواع مختلفی از تکروز وجود دارد که می‌توان آنها را طبق لیست زیر دسته بندی کرد:نکروز انعقادی یا ایسکمی شایع‌ترین نوع نکروز است که در آن بافت مرده منقبض و جامد به نظر می‌رسد. این نوع معمولا در حملات قلبی و سکته دیده می‌شود. نکروز مایع یا نکروز کولیکواتیو (Liquefactive necrosis) نوعی...

آلوپسی سیکاتریسیل (CICATRICIAL ALOPECIA) که به نام آلوپسی اسکار نیز شناخته می‌شود، نوعی ریزش مو است که به علت تخریب فولیکول مو به وجود می‌آید. این بیماری معمولا ناشی از عفونت، مواد شیمیایی، سوختگی یا اختلالات خود ایمنی است. نتایج این بیماری می‌تواند دائمی باشد: زیرا باعث از بین رفتن فولیکول‌های مو خواهد شد که بدون آنها دیگر امکان رشد مجدد مو وجود نخواهد داشت. این بیماری می‌تواند هر قسمت از بدن که دارای مو هست را درگیر کند اما معمولا بر روی سر ایجاد می‌شود. آلوپسی سیکاتریسیل به صورت یک لکه طاس مشاهده می‌شود. اگرچه این بیماری می‌تواند در هر فرد علائم متفاوتی داشته باشد. در برخی از افراد این بیماری علاوه بر ریزش مو به صورت لک قرمز، پوسته پوسته شدن یا تاول نیز بروز پیدا می‌کند. تفاوت بین آلوپسی سیکاتریسیل و آلوپسی معمولی چیست؟ در آلوپسی عادی فولیکول‌های مو صرفا آسب می‌بینند که می‌تواند منجر به ضعیف شدن یا ریزش موقت مو بشود و اثرات آن دائمی نخواهد بود، اما در بیماری آلوپسی سیکاتریسیل فولیکول مو به صورت کامل از بین خواهد رفت و پس از درمان به صورت مجدد رشد نخواهد کرد. چند نوع آلوپسی سیکاتریسیل...

سلولیت (Cellulitis) یک عفونت باکتریایی پوستی است که باعث ایجاد درد، التهاب و قرمزی در ناحیه آسیب دیده پوست می‌شود. سلولیت ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شود اما این بیماری بیشتر در ناحیه پا مشاهده می‌شود. علائم بیماری سلولیت به طور ناگهانی ایجاد می‌شود و به سرعت تشدید می‌شود. از علائم سلولیت می‌توان به ایجاد تورم، قرمزی، درد، احساس گرما . تب و لرز اشاره کرد. سلولیت یک عفونت باکتریایی است و بیشتر از طریق باکتری‌هایی ایجاد می‌شود که از طریق زخم، خراش، نیش حشرات یا بریدگی ناشی از جراحی ایجاد می‌شود. باکتری هایی که بیشتر باعث ایجاد سلولیت می شوند، استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک پیوژنز هستند. پزشک با استفاده از آنتی بیوتیک می‌تواند این بیماری را درمان کند، اما در برخی موارد شدید ممکن است که نیاز به بستری شدن بیمار نیز وجود داشته باشد.

پمفیگوئید تاولی (Bullous pemphigoid) یک بیماری پوستی خود ایمنی است که باعث ایجاد تاول های بزرگ و پر از مایع روی پوست و غشاهای مخاطی می شود. بیماری پمفیگوئید تاولی با ایجاد خارش بروز پیدا می‌کند و سپس تاول‌‌های بزرگ بر روی نقاط مختلف بدن ظاهر می‌شوند. تاول‌های ناشی از پمفیگوئید تاولی می‌توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند اما بیشتر نواحی بازوها، پاها، شکم، کشاله ران و غشاهای مخاطی دهان و اندام تناسلی را درگیر می‌کنند. تاول‌های پمفیگوئید تاولی معمولا به صورت ملتهب و پر از مایع مشاهده می‌شوند. این تاول‌‌ها ممکن است به مرور زمان باز شوند و باعث ایجاد زخم روی پوست شوند. علت اصلی این بیماری هنوز مشخص نیست اما بسیاری از متخصصان معتقدند که پمفیگوئید تاولی یک بیماری خود ایمنی است. در بیماری‌‌های خود ایمنی بدن به اشتباه به اجزای خود حمله می‌کند و اثرات تخریبی به جا می‌گذارد. در این مورد نیز سیستم ایمنی به پروتئین‌های موجود در پوست حمله می‌کند و باعث ایجاد تاول در پوست می‌شود. بیماری تاول‌های پمفیگوئید بیشنر در افراد بالای ۶۰ سال رایج است و برخی بیماری‌های خاص مانند دیابت و میاستنی گراویس ممکن است...

سم بوتولینوم (Botulinum toxin) که اغلب بوتاکس نیز نامیده می‌شود. یک نوروتوکسین بسیار قوی است که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم و گونه های وابسته به آن تولید می شود. سم بوتولینوم از آزاد شدن انتقال دهنده عصبی استیل کولین از انتهای آکسون در محل اتصال عصبی عضلانی جلوگیری می‌کند و درنتیجه باعث فلج موقت عضلات می‌شود. این سم در کنسور‌ نیز یافت می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد بیماری بوتولیسم شود.  از سم بوتولینوم در صنعت پزشکی برای ساخت بوتاکس استفاده می‌شود. این دارو با ایمنی بالا توسط متخصصان و با استفاده از سم بوتولینوم ضعیف شده ساخته می‌شود. همچنین بوتاکس در دوزهای بسیار کم و کنترل شده برای اهداف پزشکی و زیبایی استفاده می شود. این دوزها به دقت تنظیم شده و برای هدف قرار دادن عضلات یا اعصاب خاص طراحی شده‌اند. در نتیجه استفاده از سم بوتولینوم بوتاکس هیچ خطری ایجاد نمی‌کند.

کرک پوستی یا دمل (Boils) نوعی جوش بزرگ بر روی پوست است که توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شود. کرک پوستی معمولا به صورت یک برامدگی کوچک و قرمز ایجاد می‌شود که به مرور زمان متورم، حساس و پر از چرک می‌شود. کرک پوستی می‌تواند در هر نقطه‌ای از بدن ایجاد بشود، اما بیشتر در صورت، گردن، زیر بغل، باسن و ران مشاهده می‌شود. کرک پوستی ناشی از عفونت باکتریایی است که علت اصلی آن باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس است. این باکتری معمولا روی پوست و داخل بینی بدون ایجاد هیچ گونه مشکلی زندگی می‌کند. اما اگر وارد فولیکول مو یا غدد چربی شود، می‌تواند تکثیر شود و باعث ایجاد عفونت شود. عواملی مانند بهداشت ضعیف، به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله، سیستم ایمنی ضعیف و بیماری های پوستی مانند اگزما یا دیابت می‌تواند باعث بروز کرک پوستی شود. از شایع‌‌ترین علائم کرک پوستی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:برآمدگی قرمز و متورم روی پوست درد یا حساسیت خارش

لکه ماه گرفتگی پوست (BirthMark) یک علامت رنگی روی پوست است که در بدو تولد بر روی پوست افراد وجود دارد یا مدت کوتاهی پس از آن روی پوست ظاهر می‌شود. لکه ماه گرفتگی پوست می‌تواند در هر نقطه‌ای از پوست و در رنگ و ظاهر متفاوتی ایجاد شود. خال‌های ناشی از ماه گرفتگی خطرناک نیستند و ضرری برای فرد نخواهند داشت. با این حال اگر اندازه و رنگ لکه ماه گرفتگی شما تغییر می‌کند، ممکن است که زیمنه ایجاد بیماری دیگری باشد و بهتر است که در این مورد با یک پزشک متخصص پوست و مو مشورت شود. دو نوع لک ماه گرفتگی وجود دارد که عبارتند از:خال های رنگدانه ای: این خال ها به دلیل رشد بیش از حد ملانین (رنگدانه ای که به پوست رنگ می دهد) ایجاد می شود. خال‌های رنگدانه‌ای رایج عبارتند از لکه‌های مغولی و لکه‌های قهوه‌ای. خال های مادرزادی عروقی: این خال ها به دلیل رشد بیش از حد رگ های خونی ایجاد می شوند.به صورت کلی ماه گرفتگی پوست خطرناک نیست و درمان آن ضروری نسیت، اما این لکه می‌تواند بر زیبایی افراد تاثیر منفی بگذارد و باعث کاهش اعتماد به نفس برای ظاهر آنها بشود. برای درمان این لک پوستی گزینه‌های درمانی مانند لیزر و عمل...