گرانولوم التهاب موضعی است که با تجمع سلول‌های التهابی مشخص می‌شود. این سلول‌ها در پاسخ به عفونت، آسیب خارجی یا سایر مواد محرک تشکیل می‌شوند. گرانولوم‌ها می‌توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند، اما بیشتر در ریه‌ها، کبد، پوست و گره‌های لنفاوی دیده می‌شوند. گرانولوم‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
- گرانولوم غیر ایمونولوژیک در پاسخ به مواد خارجی مانند ذرات گرد و غبار، مواد شیمیایی یا میکروب‌ها ایجاد می شود.
- گرانولوم ایمنی در پاسخ به یک عامل عفونی مانند باکتری، قارچ یا ویروس ایجاد می‌شود.
گرانولوم‌ها می‌توانند از چند میلی متر تا چند سانتی متر قطر داشته باشند. آنها معمولاً بدون درد هستند، اما می‌توانند باعث تورم، قرمزی و درد شوند. در برخی موارد، گرانولوم ها می توانند عملکرد اندام را مختل کنند.
چند نوع گرانولوم که زیرشاخه‌هایی از دو دسته قبلی هستند عبارتند از:
- گرانولوم سارکئیدوز مجموعه ای از گره‌های کوچک التهابی است که می تواند در هر جایی از بدن ایجاد شود، اما بیشتر در ریه ها، کبد، پوست و گره های لنفاوی دیده می شود.
- گرانولوم قارچی مجموعه‌ای از گره‌های کوچک التهابی است که در پاسخ به عفونت قارچی ایجاد می‌شود.
- گرانولوم با سل مجموعه‌ای از گره‌های کوچک التهابی است که در پاسخ به عفونت باکتری سل ایجاد می‌شود.
علل مختلفی برای گرانولوم وجود دارد، از جمله:
- عفونت ها: باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها همگی می توانند باعث گرانولوم شوند.
- بیماری های خود ایمنی: بیماری‌های خود ایمنی مانند سارکوئیدوز و بیماری کرون می‌توانند باعث گرانولوم شوند.
- قرار گرفتن در معرض مواد خارجی: ذرات گرد و غبار، مواد شیمیایی و سایر مواد خارجی می‌توانند باعث گرانولوم شوند.
- برخی از داروها: برخی از داروها، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و داروهای ضد تشنج، می‌توانند باعث گرانولوم شوند.
درمان گرانولوم به علت زمینه‌ای بستگی دارد. در برخی موارد، هیچ درمانی لازم نیست. در موارد دیگر، درمان ممکن است شامل آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد قارچ، داروهای ضد التهابی یا جراحی باشد.
