درماتیت تماسی (contact dermatitis) نوعی التهاب پوست است که در اثر تماس با مواد خارجی ایجاد می‌شود. این مواد می‌توانند محرک یا آلرژن باشند. محرک‌ها موادی هستند که می‌توانند در هر کسی باعث ایجاد درماتیت تماسی شوند. برخی از رایج‌ترین محرک‌ها عبارتند از:
- مواد شوینده خشن
- حلال‌های شیمیایی
- اسیدها و قلیایی‌ها
- فلزات
- گیاهان سمی
- لاتکس
اما آلرژن ها موادی هستند که فقط در افراد حساس باعث ایجاد درماتیت تماسی می‌شوند. برخی از رایج ترین آلرژن ها عبارتند از:
- عطرها
- رنگ مو
- داروها
علائم درماتیت تماسی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- قرمزی
- خارش
- خشکی
- ترک خوردگی
- تاول
- تورم
درماتیت تماسی معمولاً پس از تماس با ماده محرک یا آلرژن ظاهر می‌شود. این بثورات ممکن است فقط در ناحیه‌ای که با ماده تماس داشته ایجاد شود یا ممکن است به سایر قسمت‌های بدن نیز گسترش یابد.
درمان درماتیت تماسی معمولاً شامل عدم استفاده از ماده‌ای است که باعث ایجاد بثورات شده است. در برخی موارد که این کار امکان پذیر نیست، ممکن است از داروهایی مانند کرم‌های استروئیدی یا آنتی هیستامین‌ها نیز برای کاهش علائم استفاده شود. برای پیشگیری از درماتیت تماسی، مهم است که از تماس با موادی که می‌دانید باعث ایجاد بثورات در شما می‌شوند، خودداری کنید. همچنین می توانید اقداماتی برای کاهش تماس با محرک‌های احتمالی انجام دهید، مانند:
- پوشیدن دستکش هنگام استفاده از مواد شوینده خشن، حلال‌ها و سایر مواد شیمیایی
- شستن دست‌ها به طور مرتب
- استفاده از مرطوب کننده به طور منظم
- پوشیدن لباس های گشاد و نخی
