درماتیت آتوپیک (که به آن اگزما هم گفته می‌شود) یک بیماری پوستی مزمن است که با خشکی، خارش و التهاب پوست مشخص می‌شود. این بیماری معمولاً در نوزادی یا اوایل کودکی آغاز می‌شود و می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. درماتیت آتوپیک غیرمسری است، اما می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. علت دقیق درماتیت آتوپیک ناشناخته است، اما محققان بر این باورند که عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد آن نقش دارند. افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک سیستم ایمنی بیش فعالی دارند که به مواد محرک و آلرژن‌ها واکنش نشان می‌دهد. این واکنش می‌تواند باعث التهاب پوست، خارش و سایر علائم شود. برخی از عواملی که می‌توانند علائم درماتیت آتوپیک را بدتر کنند عبارتند از:
- خشکی پوست: خشکی پوست می‌تواند علائم درماتیت آتوپیک را بدتر کند.
- مواد محرک: برخی از مواد محرک، مانند صابون، مواد شوینده، پشم و عطر، می‌توانند باعث خارش و التهاب پوست شوند.
- آلرژن‌ها: افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک بیشتر در معرض ابتلا به آلرژی هستند و قرار گرفتن در معرض آلرژن‌هایی مانند گرده، گرد و غبار و موی حیوانات می‌تواند علائم آنها را بدتر کند.
- استرس: استرس می‌تواند علائم درماتیت آتوپیک را بدتر کند.
- تعرق: تعریق می‌تواند باعث خارش و التهاب پوست شود.
- تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی، مانند بلوغ و بارداری، می‌تواند باعث بدتر شدن علائم درماتیت آتوپیک شود.
درمان‌های درماتیت آتوپیک برای کاهش علائم عبارتند از:
- مرطوب‌کننده‌ها: استفاده از مرطوب‌کننده به طور منظم می‌تواند به حفظ رطوبت پوست و کاهش خشکی و خارش کمک کند.
- کرم‌های ضد التهاب: کرم‌های ضد التهاب موضعی، مانند کرم‌های کورتیکواستروئید، می‌توانند به کاهش التهاب و خارش کمک کنند.
- آنتی‌هیستامین‌ها: آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند به کاهش خارش کمک کنند، به خصوص در شب.
- ایمونوتراپی: ایمونوتراپی نوعی درمان است که سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهد. ممکن است برای افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک شدید که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند مفید باشد.
