بیماری لایم (Lyme disease) نوعی عفونت باکتریایی است که توسط کنه‌های آلوده منتقل می‌شود. این بیماری بیشتر در مناطق جنگلی و مرتفع یافت می‌شود و علائم آن می‌تواند شامل تب، سردرد، خستگی، بثورات پوستی و در مراحل بعدی درد مفاصل، مشکلات عصبی و مشکلات قلبی باشد. عامل بیماری لایم باکتری به نام بورلیا بورگدورفری است. این باکتری توسط کنه‌های آلوده، به خصوص کنه‌های پا سیاه (که به عنوان کنه‌های گوزنی نیز شناخته می‌شوند) به انسان منتقل می‌شود. علائم بیماری لایم می‌تواند از چند روز تا چند هفته پس از گزش کنه آلوده ظاهر شود. شایع‌ترین علائم عبارتند از:
- تب: تب معمولاً خفیف تا متوسط است، اما می‌تواند تا 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) افزایش یابد.
- سردرد: سردرد می‌تواند خفیف تا شدید باشد.
- خستگی: خستگی می‌تواند شدید و طاقت‌فرسا باشد.
- بثورات پوستی: مشخص‌ترین علامت بیماری لایم، بثورات پوستی به نام اریتم مهاجر است. این بثورت معمولاً 23 تا 72 ساعت پس از گزش کنه ظاهر می‌شود و به طور مداوم در حال گسترش است. این بثورت معمولاً قرمز، صاف و گرم به نظر می‌رسد و ممکن است در مرکز آن یک نقطه روشن وجود داشته باشد.
- درد مفاصل: درد مفاصل معمولاً چند هفته یا چند ماه پس از شروع عفونت ظاهر می‌شود. این درد می‌تواند شدید و ناتوان کننده باشد و بیشتر در زانوها، مچ پاها، باسن و شانه‌ها احساس می‌شود.
- مشکلات عصبی: مشکلات عصبی می‌تواند شامل ضعف، بی حسی، سوزن سوزن شدن و فلج صورت باشد.
- مشکلات قلبی: در موارد نادر، بیماری لایم می‌تواند باعث التهاب غشاهای قلب (میوکاردیت) یا التهاب دریچه‌های قلب (اندوکاردیت) شود.
بیماری لایم با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود. طول دوره درمان بسته به شدت عفونت متفاوت است. در صورت مشاهده هر یک از علائم بیماری لایم، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. درمان زودهنگام می‌تواند به جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.
