پای ورزشکار (athletes-foot)، که به آن تینه آ پدیس نیز می‌گویند، نوعی عفونت قارچی است که پوست پا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری بیشتر در بین ورزشکاران دیده می‌شود، زیرا محیط‌های گرم و مرطوب مانند استخرها و رختکن‌ها مکان‌های مناسبی برای رشد قارچ هستند. با این حال، هر کسی می‌تواند به پای ورزشکار مبتلا شود، صرف نظر از اینکه ورزشکار باشد یا نباشد. علائم رایج پای ورزشکار عبارتند از:
- خارش، قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست بین انگشتان پا، به خصوص بین انگشت چهارم و پنجم
- خشکی، ترک خوردگی و ضخیم شدن کف پا
- تاول‌های کوچک، سفید یا قرمز
- ناخن‌های ضخیم، شکننده و تغییر رنگ یافته
پای ورزشکار توسط قارچی به نام تینئا ایجاد می‌شود. این قارچ‌ها به طور طبیعی در پوست، مو و خاک یافت می‌شوند. آنها در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند و می‌توانند از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا از طریق تماس با سطوح آلوده مانند کف حمام یا استخر منتقل شوند.
برخی از عوامل می‌توانند خطر ابتلا به پای ورزشکار را افزایش دهند، از جمله:
پوشیدن کفش‌های تنگ و غیر قابل تنفس برای مدت طولانی: این امر می‌تواند باعث تعریق پا و ایجاد محیطی مرطوب برای رشد قارچ شود.
راه رفتن با پای برهنه در مکان‌های عمومی: کف حمام‌ها، استخرها و رختکن‌ها مکان‌های مناسبی برای رشد قارچ هستند.
داشتن سایر عفونت‌های قارچی، مانند کرم حلقوی: اگر به سایر عفونت‌های قارچی مبتلا هستید، بیشتر در معرض ابتلا به پای ورزشکار هستید.
سیستم ایمنی ضعیف: اگر سیستم ایمنی ضعیف دارید، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های قارچی هستید.
می‌توانید با انجام اقداماتی برای پیشگیری از پای ورزشکار اقدام کنید، از جمله:
- پاهای خود را خشک و تمیز نگه دارید: بعد از حمام یا دوش، پاهای خود را به طور کامل خشک کنید، به خصوص بین انگشتان پا.
- از کفش‌های تنفس‌پذیر استفاده کنید: کفش‌هایی را انتخاب کنید که از جنس مواد قابل تنفس مانند چرم یا پارچه باشند.
- از جوراب‌های رطوبت‌گیر استفاده کنید: جوراب‌هایی را از جنس مواد جاذب رطوبت مانند پنبه یا پشم مصنوعی انتخاب کنید.
- از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی خودداری کنید: از به اشتراک گذاشتن وسایلی مانند کفش، جوراب و حوله با دیگران خودداری کنید.
- از مکان‌های عمومی با پای برهنه استفاده نکنید: در مکان‌های عمومی مانند حمام‌ها، استخرها و رختکن‌ها از صندل یا دمپایی استفاده کنید.
- پاهای خود را به طور مرتب معاینه کنید: به دنبال علائم پای ورزشکار مانند خارش، قرمزی و پوسته پوسته شدن باشید.
پای ورزشکار را می‌توان با داروهای ضد قارچی بدون نسخه درمان کرد. این داروها به صورت کرم، پماد یا پودر موجود هستند. در برخی موارد، ممکن است برای درمان عفونت به داروهای ضد قارچی خوراکی نیاز باشد.
در اینجا چند نکته برای کمک به تسکین علائم پای ورزشکار در خانه آورده شده است:
- پاهای خود را خنک و خشک نگه دارید: تا حد امکان از پوشیدن کفش و جوراب خودداری کنید.
- از کمپرس سرد استفاده کنید: برای کمک به کاهش خارش و التهاب، از کمپرس سرد روی ناحیه آسیب دیده استفاده کنید.
- از داروهای مسکن بدون نسخه استفاده کنید: داروهایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
- اگر علائم پای ورزشکار شما در عرض چند هفته با درمان‌های خانگی بهبود نیافت، باید به پزشک مراجعه کنید.
