آرتریت به التهاب مفصل گفته می‌شود که می‌تواند باعث درد، تورم، سفتی و محدودیت حرکتی شود. بیش از 100 نوع مختلف آرتریت وجود دارد که رایج‌ترین آنها عبارتند از:
- استئوآرتریت: این شایع‌ترین نوع آرتریت است که به فرسایش غضروف مفصل ناشی از افزایش سن یا استفاده بیش از حد مرتبط است.
- آرتریت روماتوئید: این یک بیماری خودایمنی است که به غضروف و مفاصل حمله می‌کند و می‌تواند باعث آسیب و ناتوانی مفصل شود.
- آرتریت پس از سانحه: این نوع آرتریت در اثر آسیب به مفصل ایجاد می‌شود.
- نقرس: این نوع آرتریت ناشی از تجمع اسید اوریک در خون است که می‌تواند باعث درد شدید و التهاب در مفاصل شود.
- آرتریت نوجوانان: این نوع آرتریت که به عنوان آرتریت مزمن نوجوانان نیز شناخته می‌شود، کودکان و نوجوانان را درگیر می کند.
علائم آرتریت می‌تواند بسته به نوع آرتریت و مفصل درگیر متفاوت باشد. علائم شایع عبارتند از:
- درد: درد می‌تواند خفیف تا شدید باشد و ممکن است در هنگام حرکت، در استراحت یا در شب بدتر شود.
- تورم: مفصل ممکن است متورم، گرم و قرمز به نظر برسد.
- سفتی: ممکن است هنگام حرکت مفصل احساس سفتی کنید، به خصوص در صبح.
- محدودیت حرکت: ممکن است دامنه حرکتی مفصل محدود شود و انجام فعالیت‌های روزمره دشوار شود.
علت دقیق آرتریت بسته به نوع آن متفاوت است. با این حال، عوامل خطر شایع عبارتند از:
- سن: با افزایش سن، خطر ابتلا به آرتریت، به ویژه استئوآرتریت، افزایش می‌یابد.
- سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی آرتریت دارید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.
- چاقی: اضافه وزن یا چاقی فشار بیشتری به مفاصل وارد می‌کند و خطر ابتلا به آرتریت را افزایش می‌دهد.
- آسیب: آسیب به مفصل می‌تواند منجر به آرتریت پس از سانحه شود.
- عفونت: برخی از عفونت‌ها می‌توانند باعث آرتریت شوند، مانند آرتریت روماتوئید.
- بیماری های خودایمنی: برخی از بیماری‌های خودایمنی، مانند لوپوس و پسوریازیس، می‌توانند باعث آرتریت شوند.
هیچ درمانی به طور قطعی برای آرتریت وجود ندارد، اما درمان‌ها می‌توانند به تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. درمان‌های رایج عبارتند از:
- داروها: داروهای مختلفی برای کمک به تسکین درد، تورم و التهاب آرتریت استفاده می‌شود. این داروها می‌توانند شامل داروهای ضد درد بدون نسخه، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) و کورتیکواستروئیدها باشند.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند به شما کمک کند تا دامنه حرکتی، قدرت و انعطاف پذیری خود را حفظ یا بهبود بخشید.
- کاردرمانی: کاردرمانی می‌تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید چگونه با آرتریت فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهید.
- جراحی: در برخی موارد، ممکن است برای ترمیم آسیب مفصل یا جایگزینی مفصل آسیب دیده با مفصل مصنوعی به جراحی نیاز داشته باشید.
